dag 3: van Kalambaka naar Delphi

We vertrekken nu weer via de Thessalonische vlakte naar het zuiden. Delphi ligt in het Parnassus massief. De toppen van dit gebergte waren nog met wat sneeuw bedekt. De hoogste berg is de Liakoura 2457 m. waar drie wintersport centra zijn met veertien liften.
Op een groot aantal plaatsen wordt bauxiet gewonnen. Over de hoogvlakten dwalen kudden schapen rond.
De besneeuwde en door wolken omgeven Parnassus werd vroeger beschouwd als de verblijfplaats van Apollo en de muzen, de dochter van Menmosyne (godin van het geheugen ) en Zeus. De negen zussen beheersten de vrije kunsten. Clio (geschiednis) Euterpe ( muziek) Thalia (blijspel), Melpomene
( treurspel), terpsichore (dans), Erato ( lyrische poëzie), Polynhia ( ernstig lied), Urania ( sterrenkunde) en Calliope ( epos).
De ruïnes van Delphi liggen op een helling aan de zuidkant van het Parnassos-gebergte. De plaats Delphi (circa 2500 inwoners) met hotels, restaurants en vele aantrekkelijke winkels, ligt ongeveer 1 km ten westen van het opgravingsterrein. Beide plaatsen bieden mooie uitzichten op het zich tot een diepe kloof versmallende Pleistos-dal. Vanaf het dorp Delphi en het oostelijk deel van het opgravingsterrein heeft men bovendien een weids uitzicht op de olijfgaarden in de 'Heilige Vlakte' tot aan de Golf van Itea, in het noordelijke gedeelte van de Golf van Korinthe

Geschiedenis Delphi
Zoals uit vondsten bij Kira (Krisa) blijkt, werd het land bij Delphi en de vlakte onder de Parnassos in 2000 voor Christus al bewoond. Andere sporen wijzen erop dat in de Mykeense tijd (ongeveer van 1580 tot 1150 voor Christus) hier een aan Gaia, de godin van de aarde, gewijd heiligdom heeft bestaan. Volgens de mythe dook (omstreeks de negende eeuw voor Christus) in Delphi de op Delos geboren Apollo op, de god van het licht. Hij doodde de draak Python die het heiligdom bewaakte en werd sindsdien als Apollo Pythios de opperste heerser van het heiligdom. Zoals ook op andere plaatsen (bijvoorbeeld in Dodoni) werden in die tijd blijkbaar in de mythologie belangrijke vrouwelijke goden door mannelijke vervangen. Maar in Delphi bleef een vrouw het middelpunt van de orakelcyclus, namelijk de priesteres Pythia. Door haar mond wendde Apollo zich tot degenen die om raad kwamen vragen. Het is niet bekend hoe de Pythia die antwoorden van Apolo doorgaf aan de bedevaartgangers, gekozen werd. Het was altijd een vrouw van minstens vijftig jaar. Ze leed een kuis leven en kleedde zich als een jong meisje. Ze moest van te voren zes dagen vasten. Nadat ze van het water van de bron van Kastilia had gedronken die haar de gave der profetie gaf, betrad de Pythia de crypte van de tempel van Apollo waar een aromatische rook hing van brandende laurier, ( de boom van Apollo).en gerstenmeel. Zij kauwde op laurier en nam plaats op de heilige driepoot vlak bij de omphalos en het graf van Dionysos. Na wassing bij de bron werden de bedevaarders toegelaten in een kamer naast de crypte en mochten zij de vragen stellen aan de priesters die ze doorgaven aan de Pythia. Zij raakte dan in trance . De geluiden die zij maakte, haar houding en krampachtige bewegingen werden uitegelegd door de profeten. De dubbelzinnige antwoorden die ze aan de bedevaarders gaven waren meer raadgevingen dan voorspellingen. Meestal hielden die verband met de politiek van dat moment: de Pythia steunde o.a. koning Xerxes tijdens de Perzische invallen, Athene, Sparta en Thebe. Zelfs Alexander de grote en de machthebbers van Rome.
De Pythia was bekend om haar “dubbelzinnige antwoorden. Toen de rijke overmoedige koning Croeesus van Lydië gaar vroeg wat er zou gebeuren als hij de Perzen zou aanvallen, antwoordde zie”een groot rijk zal instorten.”Croesus viel het leger van Cyrus aan en werd vernietigend verslagen.
Zijn rijk was tenietgegaan…

In korte tijd werd het orakel van Delphi tot in de wijde omtrek beroemd. De uitspraken verschoven van het zuiver godsdienstige naar het politieke vlak. Heersers, stammen en steden kwamen er raad vragen betreffende het vestigen van nieuwe koloniën, het ondernemen van veldtochten, het oprichten van offerplaatsen. De ontvangers van de voorspellingen gaven als dank wijgeschenken. Al gauw nam dit zo'n grote omvang aan dat welgestelde pelgrims 'schathuizen' lieten bouwen om hun geschenken op te kunnen bergen.

Wij brachten deze middag eerst een bezoek aan het zeer interessante Archeologische museum.
Het Archelologisch Museum van Delphi werd gebouwd in 1903. In 1938 waren er uitbreidingen nodig vanwege de opgravingen door de Ecole française d’Athène van de vondsten uit de Heilige weg van het orakel. In 1958 uitgebreid door de architect Patroklos Karantinos.
Tot de belangrijkste stukken behoren:
1. de Sfinx, Dit vreemde gevleugelde dier stond boven op de zuil die geschonken werd door de inwoners van Náxos.
2. Het Fries van het Schathuis van Sifnos
Aan de muur hangen delen van de Fries van het schathuis van Sifnos, gemaakt uit marmer van Pároos, waarop nog veel kleurige verfsporen te ontdekken zijn.
De afbeeldingen geven de Trojaanse oorlog weer, compleet met paarden en de strijd tussen goeden en de giganten.
De Kouroi.
In de volgende zaal staan de twee Kouroi. Het zijn kolossale standbeelden uit de 6e eeuw van Kleobis en Biton, de tweeling van Argos, die stierven van uitputting nadat ze de wagen van hun moeder Hera, zo snel mogelijk naar Heraion hadden getrokken.
De drie danseressen,
Een prachtig beeld gehouwen uit marmer van de Pentelikon. Het staat bovenop een kapiteel met acanthusbladeren De danseressen versierden het votief dat achter het portaal van de tempel van Apollo stond.
De Wagenmenner
Een van de mooiste beelden is die van de Wagenmenner.Het maakte deel uit van het votief van de vierspan dat de Pythische spelen won 478 en 473, (v Chr). De statige wagenmenner staat iets naar rechts gedraaid, en houdt de teugels van de paarden in de hand. In het mooi gevormde hoofd met de overwinnaarsband zitten nog de oorspronkelijke ogen van email en gekleurde steentjes.De voeten zijn zo echt dat men denkt dat het een afgietsel is van echte voeten.


Delphi was politiek onafhankelijk en werd bestuurd door afgevaardigden van verschillende Griekse staten. Geleidelijk groeide de begeerte van die staten om het heiligdom in bezit te krijgen. Als eerste eiste de havenstad Krisa (nu Hea) tol van de Delphigangers. Die aanmatiging werd door de beschermende machten van Delphi (de Amfiktionen) in de eerste Heilige Oorlog (circa 590 v.Chr.) beantwoord met de volledige verwoesting van Krisa. Circa 150 jaar later veroverde Fokis het heiligdom, dat na zeven jaren weer werd bevrijd. In de derde Heilige Oorlog (van 356 tot 338 v.Chr.) streed Fokis opnieuw om het bezit van Delphi. Die strijd eindigde met de verovering van het land door de Macedonische koning Filippos II. Hij maakte Delphi zelfstandig.

In die oorlogen werd het heiligdom meerdere malen beschadigd of geplunderd. Toen in 191 v.Chr. de Romeinen kwamen was de grote glans al verbleekt. Sulla en Nero sleepten de laatste schatten weg. Keizer Hadrianus trachtte samen met de filosoof Plutarchus rond 128 na Christus Delphi weer tot aanzien te brengen, maar die poging had weinig succes. Toen keizer Theodosius in 392 n.Chr. alle heidense orakels verbood, was Delphi al niet meer van betekenis. Aardverschuivingen en aardbevingen begroeven tenslotte de heilige plaats. Eeuwen later ontstond op de laag aarde erboven het dorp Kastri. In 1838 begon de Fransman Laurent met het onderzoek en de opgraving.
Na het zeer interessante bezoek aan het museum reden we verder door het mooie Parnassosgebergte.
Het Parnassosgebergte werd vroeger beschouwd als de ververblijfplaats van Apollo en de Muzen, de dochters van Menmosyne, ( Het Geheugen) en Zeus,. De negen zussen vertegenwoordigden de vrije kunsten.
Clio (geschiedenis),
Euterpe( muziek)
Thalia ( blijspel)
Melpomene ( treurspel0
Terpsichore ( dans)
Erato ( lyrische poëzie)
Polymnia (ernstigelied)
Urania (sterrenkunde)
Calliope (epos).

De tocht van die middag voerde langs het mooie dorpje Aráchova, dat een prachtig uitzicht biedt over het Pleistosdal, in de winter is het een bekend skioord. In de verte ziet men de Golf van Korinthe.
Maar het einddoel van die middag is:
Het Sint Lukasklooster (Ósios Loukás)
In de 10e eeuw leefde daar de kluizenaar Louykas Stirotis, die daar in 953 stierf. Op 14 jarige leeftijd ging hij het klooster van Athene in. Daarna leidde hij een ascetisch leven te Korinthe, in het gezelschap van een pilaarheilige. Hij werd een wonderbaarlijke genezer trok andere geestelijken aan en kreeg de steun van de Byzantijnse hoogwaardigheidsbekleders. Er werd een eerste kerk gebouwd voor de Heilige Barbara en de heilige Maagd. Na het overlijden van de kluizenaar werd het klooster een bedevaartsplaats en werd de tweede kerk gebouwd ter ere van Loukas.
Dit gehele complex werd op de wereld erfgoedlijst van de UNESCO geplaatst in 1993 en geldt als één van de mooiste kloosters van Griekenland. Het klooster ligt in een schitterend landschap op een bergformatie bedekt met olijfbomen en cipressen. Deze vormen een vijfhoek om de twee kerken.
Katholikon, (sint Lukaskerk): Hierin bevindt zich het graf van de kluizenaar Loukas. Men komt de kerk binnen in de NARTHEX, met prachtige mozaïeken. O.a. van Loukás en een afbeelding van Maria, de aartsengelen Michaël en Gabriël en Johannes de Doper.
De binnenversiering dateert uit de 11e eeuwen is uitzonderlijk weelderig.
De Centrale koepel die op een vierkante basis met uitstekend apsis rust, doet denken aan de Aya Sophia in Constantinopel. De koepel heeft een spanwijdte van 9m doorsnede waar de pelgrims zich konden verzamelen. De vrouwen mochten slechts plaatsnemen op de tribune.
De oorspronkelijke mozaïeken werden vervangen door fresco’s uit de 16e en 17e eeuw. Deze fresco’s werden eveneens op een gouden ondergrond geplaatst om de bezoeker om de tuin te leiden.In de koepel wordt Christus Pantocrator afgebeeld, omringd door Maria, Johannes de Doper en de 4 aartsengelen en de zestien profeten.De mozaïeken beelden de geboorte, de opdracht in de tempel en de doop van Christus uit.
Na het bezoek aan dit klooster en de bijbehorende winkel met producten, die de monniken maken bracht de bus ons weer naar het hotel in Delphi. We hadden nog genoeg tijd om het gezellige stadje te bekijken en wat souvenirs te kopen.
Het diner kregen we in een restaurant met een zeer authentieke Griekse keuken. Omdat Delphi ook hoog ligt hadden we vanaf het terras een prachtig uitzicht over de bergen tot aan de Golf van Korinthe.
Na het diner gingen we terug naar ons hotel en meteen naar bed, aangezien de wake-up call de volgende morgen weer vroeg was. We hadden een lange dag voor de boeg naar Olumpia