Dag 5: Van Olympia naat Tólon

Na het ontbijt verzamelden wij ons bij het hotel en liepen vol verwachting naar de opgravingen van Olympia. Dag 4: Van Olympia naar Tólon.

De ruïnes van het oude Olympia liggen in het westen van de Peloponnesos niet ver van de zee.
Het heiligdom van Olympia was oorspronkelijk een hielig soud, Altis geheten Later werd op de huidige berg Kronion een heiligdom gebouwd toegewijd aan Kronos, de zoon van Uranus ( de hemel en Gea ( de Aarde)de vader van Zeus. De laatste , de heerser van de Olympus verdrong de god van de Tijd (zijn vader) van de troon. Er doen talrijke legenden de ronde. De bekendste is die van de eerste vorst van de Peloponnesos, Pelopsde zoon van Tantalus. Pelops, schoonzoon van Oenomaüs was door het orakel gewaarschuwd dat hij door Pelops van de troon zou worden gestoten. Er was een duel voor wagenmenners uitgeschreven dat zou worden uitgevoerd door de aanbidders van zijn dochter Hippodamea. Hij had zelf enige onoverwinnelijke paarden en dacht zo geen geschikte man voor zijn dochter te vinden, aangezien de verliezer ter dood gebracht zou worden. Met een list, kocht hij de voerman van de koninklijke wagen om door de wagen een wiel te laten verliezen. Pelops overwon en trouwde zijn Hippodemae, waardoor hij vorst werd van Peloponnesos.
Dit heugelijke feit moest vereeuwigd worden door gymnastiek en atletiekwedstrijden te organiseren.
Hercules die de stallen van Augias ( de koning van Elis) gereinigd had met water van de Alpeüs, zou volgens de legende de heiligdommen Altis hebben gebouwd, Natuurlijk mochten daar de tempels voor Hera, en Zeus niet ontbreken.
We begonnen de rondleiding met een bezoek aan het Archeologisch Museum
Fries van de tempel van Zeus.
Een pronkstuk uit het museum zijn de gesculpteerde versieringen van de twee frontons van de tempel van Zeus. Ze zijn gemaakt in marmer van Páros. De centrale figuur op het oostelijke fronton is Zeus, die de voorbereidingen van de wagenrennen tussen Pelops en Oenomaüs volgt. De liggende foguren aan de kant zijn allegorieën van de rivieren Alpheios en Kladeos. Het westelijk fronton stelt het gevecht voor tussen de Lapithen en de Kentauren. In het midden staat een beeld van Apollo. Hij wordt geflankeerd door de Kentoauren die waren uitgenodigd op het bruiloftsfeest van Pirithoös, koning van de Lapithen. In hun dronken roes proberen de vrouwen van de Lapithen te roven.

Nike
Nike van de beeldhouwer Paionos. De godin wordt afgebeeld op het moment dat ze gracieus uit de hemel neerdaalt om de overwinning van de Messniërs op de Spartanen aan te kondigen

Hermes en Dionysos
De geschiedschrijver Pausanias schrijft de beroemde Hermes toe aan Praxiteles. Het beeld is gemaakt van marmer van Paros, een meesterwerk van de klassieke kunst. Hermes de boodschapper van de goden, brengt het kind Dionysos (de zoon van Zeus en Semele, waarmee hij vreemd was gegaan naar de nimfen, buiten het bereik van de jaloerse Hera.


In werkelijkheid begonnen de spelen in de 8e eeuw v. Chr.
Ontstaan van de Olympische Spelen
In 776 voor Christus waren de eerste Olympische Spelen. De wedstrijden werden in Olympia, een Griekse stad gehouden. De Spelen waren voor Zeus georganiseerd, omdat de mensen wilden dat Griekse steden ophielden met elkaar oorlog te voeren (het was eigenlijk een soort gebed.. Voor de tempel van Zeus werden op het hoofdaltaar 100 ossen verbrand (hekatombe). Dit vuur werd brandende gehouden gedurende de Spelen. De vlam ervan werd, net als alle andere offers, aangestoken met het heilige vuur van de godin Hestia.
In de begintijd stond er slechts een onderdeel op het programma: een hardloopwedstrijd over de lengte van ongeveer 190 meter. In de loop der jaren werden steeds meer sportonderdelen toegevoegd: boksen, worstelen, (een combinatie van boksen en worstelen), paardenrennen, verschillende hardloopwedstrijden en de Pentatlon, een vijfkamp bestaande uit worstelen, hardlopen, verspringen, speerwerpen en discuswerpen.
Alleen Griekse mannen mochten aan de Olympische Spelen meedoen. Vrouwen mochten niet deelnemen en zelfs niet toekijken vanaf de tribune en aanmoedigen. Romeinen werden later ook toegelaten op de Spelen (het was eerst een feest voor Grieken.
Omdat de Spelen voor Griekenland zo belangrijk waren, was als de Spelen waren een wapenstilstand afgekondigd, maar in de eerste en tweede wereldoorlog werd dat niet gedaan en in die jaren waren er ook geen Spelen georganiseerd.
De Spelen duurden eerst maar 1 dag, daarna 5 dagen waarvan 3 dagen de wedstrijden werden gehouden en nu duurt het nog langer. Op de eerste dag liepen de deelnemers door het stadion, langs de beelden van eerdere prijswinnaars, naar het beeld van Zeus.

Naast dat beeld stond een rij mensen, waaronder de scheidsrechters. Daar moesten de deelnemers een belofte afleggen waarmee zij beloofden zich goed te gedragen tijdens de Spelen. Dit moesten zijn vader en trainer ook doen. De dag daarna begonnen de wedstrijden.

Op de laatste (dus de 5e) dag werden de prijzen uitgereikt. De prijs was geen medaille, maar dat waren kransen van takken gemaakt die uit de heilige olijfboom die in Olympia stond gemaakt. Dat was nog niet de enige prijs voor de winnaars. Ze hoefden geen belasting te betalen en konden zo zonder te betalen de schouwburg in.
In de Romeinse periode introduceerde Nero naast de atletiekwedstrijden ook muziek- en poëziewedstrijden, zodag hij zelf kon deelnemen.. Hij won zeven prijzen!. Hadrianus en Herodes Aticus lieten in de 2de eeuw huizen. Badinrichtingen, aquaducten en nymfea bouwen.
De belangstelling van het volk nam af. Onder keizer Theodosius werden de spelen als heidens spektakel verboden In 393 na Chr.vonden de Spelen voor de laatste maal plaats.. Het beeld van Zeus kwam terecht in Constantinopel en verdween in 475 door brand. Aardverschuivingen, overstromingen bedekten het heiligdom onder een dikke laag aarde.

Een Parijse benedictijn, Montfaucon, was de eerste die in 1723 op zoek ging naar Olympia. Een Engelse archeoloog Chandler lokaliseerde het oude Olympia. Toch moest men wachten tot 1829 voordat een Franse expeditie o.l.v architect A. Blouet de tempel van Zeus wist te vinden. De systematische blootlegging van het heiligdom gebeurde door Duitse Archeologen tussen 1875 en1941.
De wedergeboorte van de Olympische Spelen is te danken aan Pierre de Coubertin. Hij stak al zijn energie lichamelijke activiteiten belangrijker te maken in de opvoeding.In juni 1894 kreeg hij eindelijk gehoor bij de autoriteiten. Geholpen door de gulle steun van der Griekse mecenas
G. Averog, liet hij het stadion van Athene herbouwen. Met de woorden “ik verklaar de eerste internationale Olympische Spelen voor geopend Op 5 april 1896 werd de al oude traditie voortgezet.
Voor het hart van de Coubertin werd een mausoleum gebouwd., tussen de cipressen.Naast het monument staat het altaar van de Olympische vlam met vijf Olympische cirkels, symboliserend de eenheid van de vijf continenten. Bij het begin van elke olympiade wordt de heilige vlam van Olympia naar de plaats gedragen, waar de spelen plaatsvinden.

Het STADION:
Het sportcomplex van Olympia werd langzaam aangelegd. In de begintijd van de Olympische Spelen was er niet meer dan een zanderige baan, die het stadion werd genoemd en 332 meter lang was, waarop de eerste hardloopwedstrijden werden georganiseerd. Naast deze baan waren er geen faciliteiten voor deelnemers, toeschouwers en scheidrechters. Ook waren er geen slaapplaatsen waardoor er werd overnacht in de openlucht.
Omdat de wedstrijdbaan niet ovaal was, zoals tegenwoordig, moesten de hardlopers over de langere afstanden van twee of vierentwintig keer de dromos aan het einde van de baan omkeren. Toeschouwers konden hun plaats in de beginperiode zoeken op een heuvel aan weerszijden van het stadion. Niet veel later zouden er houten tribunes worden gebouwd.
Zo simpel als de Olympische Spelen ooit begonnen, zo uitgebreid werd het sportcomplex van Olympia enkele eeuwen later. In een periode van honderden jaren herrezen er rond het middelpunt, de tempel van Zeus, tal van tempels, altaren, schathuizen, zwembaden en badhuizen. Voor de Hellanodikai, de organisatie van de Spelen, werd het Bouleuterion gebouwd, een schitterende vergaderzaal naast de tempel van Zeus. Achter de tempel van Zeus bevond zich het heilige gebied, de Altis, waar ook de heilige olijfboom stond waar men met een gouden sikkel takken afsneed voor de winnaars.
Ook herrezen er sportaccommodaties zoals het hippodroom voor wagenrennen en paardenraces, het Palaesta voor verspringers en vechtsporters en het Gymnasion voor hardlopers, speer- en discuswerpers en voor scheidsrechters en hoogwaardigheidsbekleders werden er verblijven gebouwd.
Opgemerkt moet worden dat er tijdens de spelen van 520 voor Christus nog geen tempel ter ere van Zeus was gebouwd. In 600 voor Christus werd al wel het Heraion gebouwd ter ere van Zeus en zijn vrouw Hera. De tempel ter ere van Zeus werd pas gebouwd ter gelegenheid van de Spelen van 468 voor Christus. Pas tijdens de Spelen van 460 of 456 werd de tempel ingewijd. De tempel is dus gebouwd tijdens de bloeitijd van Athene, in de 5e eeuw voor. Hieruit blijkt al dat net als de Spelen zelf ook het sportcomplex van Olympia, zoals wij het kennen uit de laat-Griekse tijd en Romeinse tijd, stapje voor stapje groeide.

Olympia had ons weer een aanzienlijk stuk Griekse cultuur en geschiedenis meegegeven. Na het bezoek aan het museum stond de bus weer gereed om ons een groot gedeelte te laten zien van de Peloponnesos. In het laatste gedeelte van de reis werden we geconfronteerd met de gevolgen van de enorme alles verwoestende branden die daar ieder jaar weer woeden en zoveel natuur vernietigd hebben.

Aan het einde van de middag arriveerden we in de kustplaats Tolón voor de overnachting.Ons hotel was op een wat hoger gedeelte van deze plaats met mooi uitzicht op zee. Een plezierige bijkomstigheid was het zwembad waar vele van ons graag indoken.