Dag 4: van Delphi naar Olympia
Door: A.R. Meijler
Blijf op de hoogte en volg A.R.
18 Mei 2009 | Griekenland, Delphi
Dag 4.Delphi, de tempels van Athena en Apollo.
Voordat de bus ons eerst naar de tempel van Apollo, brengt bezoeken we de tempel van Athena Dit heiligdom is ongeveer 300 m lager gelegen in de vallei van Pleistos. De bedevaarders op weg naar het heiligdom van Apollo bezochten eerst deze tempel.De basis van de zuilen en muren van deze archaïsche, Dorische tempel werd in de 6e eeuw gebouwd met tufsteen De tempel raakte door vallende stenen beschadigd en werd de 4e eeuw verlaten. Bijzonder zijn de kapitelen met ronde, platte echinus, afkomstig van een vroegere tempel op de resten van de zuilen. Tussen de tempel en de Tholos, bevinden zich de resten van de schathuizen, vermoedelijk afkomstig uit Massailla, het huidige Marseille.
DE TEMPEL VAN APOLLO
De oorsprong van dit heiligdom ligt in een ver verleden. In de 2e eeuw v Chr. werd Delphi de plaats voor de godin van de aarde (Gaea) en haar dochter Themis. Onderaan één van de afgronden zou de godin zich verstoppen bewaakt door haar zoon, de slang Pytuon; een orakel vertaalde haar gemurmel. Apollo , één van de Olympische goden die instond voor de universele harmonie,doodde de Python met zijn pijlen. De naam Delphi is mogelijk afgeleid van de bijnaam van Apollo, die in de zee in een dolfijn veranderde.Volgens de wetten van de goden werd Apollo veroordeeld tot acht jaar ballingschap als straf voor de moord. Bij zijn terugkeer werd hij Apollo Pythios , een orakel met de Pythia als tussenpersoon.
De eerste tempel werd gebouwd rond 680 kort voordat de eerste Panhelleense Spelen werden gehouden ter ere van de overwinning op de slang. De Pythische spelen.
HET HEILIGDOM VAN APOLLO.
De Agora. De Agora, het centrale plein,werd verbouwd door de Romeinen,die thermen en woningen toevoegden aan het bestaande plein.
Aan een van de zijden van de Agora lag een zuilengalerij met winkeltjes voor de bedevaarders.Enkele zuilen zijn gerestaureerd. Vier trappen leiden naar de hoofdingang van de TEMENOS, het heiligdom waarvan de muur grotendeels dateert uit de 4e eeuw, binnen de ommuring met negen poorten liggen de SCHATHUIZEN, en soort kapelletjes in de vorm van tempels om de offers te ontvangen.
De HEILIGE WEG met bestrating uit de Romeinse periode voert naar de tempel van Apollo omgeven door votieven.
De gevonden restanten
Er is niet veel overgebleven van de tempel. Slechts de vloer en zes pilaren in de zuidoosthoek van de tempel zijn nog zichtbaar en staan overeind. Hierdoor kan men wel goed de indeling van de tempel zien. Doordat de tempel bijna helemaal vergaan is, zijn er geen beeldhouwwerken, hetzij uit het tympanon, hetzij uit de fries of de metopen, over.
Bouwstijl
De tempel is in Dorische stijl gebouwd. Dit is te zien aan de brede zuilen, aan het kapiteel dat niet versierd is, aan het architraaf dat zonder strepen is en aan de fries, dat is onderverdeeld in triglyphen en metopen.
In het voorportaal stond een beeld van Homerus. De inscripties herinneren aan de geboden van de Wijzen van de Griekse wereld;
“Ken uzelf Duld en onthoud u, Alles met mate".De cella in het midden van de tempel was voorzien van altaren en standbeelden. Daar achter de cryote, waar de Pythia in de holte van een grot zat, vlak bij de heilige Omphalos en het graf van Dionysos.
De omphalos of navelsteen (omphalos is Grieks voor navel) was een ronde steen in Delphi, die naar opvatting van de Oude Grieken het middelpunt van de aarde aangaf. Op de steen is het woord "ge" (Grieks: Gaia; Aarde; naam van de godin van de Aarde) gegrift.
HET THEATER
Het theater dateert uit de 4e eeuw en verbouwd door de Romeinen twee eeuwen later.
De 35 rijen boden plaats aan vijfduizend bezoekers. DE eerste rij waren bestemd voor de priesters en de notabelen.
Het theater in het oude Griekenland wordt gezien als het begin en de basis van de westerse theatergeschiedenis. In het oude Griekenland was theater één van de belangrijke zaken in het dagelijks leven. Vanaf circa 500 v.Chr. werden in Athene toneelwedstrijden gehouden. Deze maakten onverbrekelijk deel uit van de Grote Dionysia. Alle deelnemende dichters moesten vooraf een serie van vier stukken (tetralogie) indienen: een trilogie van tragedies, gevolgd door een saterspel. De voorstellingen duurden meerdere uren en werden in het daglicht gehouden. Enkel een klein aantal van de toneelteksten uit het oude Griekenland is bewaard gebleven.
Toneelschrijvers Aischylos, Sophokles, Euripides en Aristophanes werden door critici van latere tijden en historici als meest invloedrijk beschouwd.
De tragedies hadden meestal niet meer dan drie, mannelijke, spelers die de verschillende rollen speelden met behulp van maskers. Op het toneel bevond zich het grootste deel van de tijd ook een koor welke in unisono sprak of zong. Voor zover bekend werden de stukken slechts een- maal gespeeld, tijdens het festival.
De maskers die werden gedragen waren groot en kleurrijk en zware kledij en schoeisel met dikke zolen. Dit deed de acteurs groter lijken, zodat de toeschouwers achterin het theater hen beter konden zien
Het theatergebouw (delen van een Grieks theater)
De oude Grieken kenden enkel openluchttheaters. Die openluchttheaters hadden een perfecte akoestiek, die op natuurlijke wijze verkregen werd door de theaters op akoestische plaatsen te bouwen, zoals een dal.
Théatron [afgeleid van het Griekse werkwoord theásthai = toekijken]: rijen zitplaatsen in een halfrond, met vooraan erezetels voor priesters, hoogwaardigheidsbekleders en oudstrijders
·Orchèstra [afgeleid van het Griekse werkwoord orcheisthai = dansen]: cirkelvormige vloer waar het koor zingt en danst, in het midden de thymele, een klein (wierook)altaartje ter ere van Dionysos)
Sskene: berghok / verkleedruimte, met proskenion, een podium waar de acteurs optreden; de wand kan dienst doen als achtergronddecor (met verplaatsbare panelen)
Parodoi, toegangswegen links en rechts (voor publiek én acteurs)
HET STADION.
Het stadion ligt in de naaldbossen op het hoogste punt van de opgravingen. Het is gebouwd in de 3e eeuw., had rijen van aarde ondersteund door een veelhoekige muur. In de 2e eeuw n.C. zorgde Herodes Atticus voor stenen rijen en een monumentale poort waarvan de zuilen gedeeltelijk gerestaureerd werden oostelijk uiteinde van de piste. Op de rijen konden tot 6500 toeschouwers plaats nemen.
De Pythische spelen maakten vanaf nu deel uit van de periodos en werden om de vier jaar gehouden in de zomer, telkens in het derde jaar van een olympiade. Ook na de invoering van sportwedstrijden bleven de muzische disciplines het belangrijkst. Zij kwamen eerst in het programma:
- dag 1: religieuze plechtigheden (een offer, een opvoering van de mythische strijd tussen Apollo en Python en een processie)
- dag 2: een groot banket
- dag 3: muzische wedstrijden
- dag 4: atletiekwedstrijden
- dag 5: paardenrennen
De winnaars kregen als prijs oorspronkelijk een laurierkrans en later appels. De Pythische spelen hadden door hun prominente plaats in de periodos een voorbeeldfunctie voor andere spelen. Vanaf 300 v.C. werden er in andere steden iso-Pythische spelen georganiseerd.
Tegen het einde van de ochtend vleiden we ons neer voor een kleine rustpauze op het terras van het museum om wat te drinken en overweldigd door alles we in Delphi gezien en gehoord hadden te verwerken.
Daarna stond de bus klaar voor de mooie tocht langs de Golf van Korinthe over de Nieuwe brug richting Olympia.
Voordat de bus ons eerst naar de tempel van Apollo, brengt bezoeken we de tempel van Athena Dit heiligdom is ongeveer 300 m lager gelegen in de vallei van Pleistos. De bedevaarders op weg naar het heiligdom van Apollo bezochten eerst deze tempel.De basis van de zuilen en muren van deze archaïsche, Dorische tempel werd in de 6e eeuw gebouwd met tufsteen De tempel raakte door vallende stenen beschadigd en werd de 4e eeuw verlaten. Bijzonder zijn de kapitelen met ronde, platte echinus, afkomstig van een vroegere tempel op de resten van de zuilen. Tussen de tempel en de Tholos, bevinden zich de resten van de schathuizen, vermoedelijk afkomstig uit Massailla, het huidige Marseille.
DE TEMPEL VAN APOLLO
De oorsprong van dit heiligdom ligt in een ver verleden. In de 2e eeuw v Chr. werd Delphi de plaats voor de godin van de aarde (Gaea) en haar dochter Themis. Onderaan één van de afgronden zou de godin zich verstoppen bewaakt door haar zoon, de slang Pytuon; een orakel vertaalde haar gemurmel. Apollo , één van de Olympische goden die instond voor de universele harmonie,doodde de Python met zijn pijlen. De naam Delphi is mogelijk afgeleid van de bijnaam van Apollo, die in de zee in een dolfijn veranderde.Volgens de wetten van de goden werd Apollo veroordeeld tot acht jaar ballingschap als straf voor de moord. Bij zijn terugkeer werd hij Apollo Pythios , een orakel met de Pythia als tussenpersoon.
De eerste tempel werd gebouwd rond 680 kort voordat de eerste Panhelleense Spelen werden gehouden ter ere van de overwinning op de slang. De Pythische spelen.
HET HEILIGDOM VAN APOLLO.
De Agora. De Agora, het centrale plein,werd verbouwd door de Romeinen,die thermen en woningen toevoegden aan het bestaande plein.
Aan een van de zijden van de Agora lag een zuilengalerij met winkeltjes voor de bedevaarders.Enkele zuilen zijn gerestaureerd. Vier trappen leiden naar de hoofdingang van de TEMENOS, het heiligdom waarvan de muur grotendeels dateert uit de 4e eeuw, binnen de ommuring met negen poorten liggen de SCHATHUIZEN, en soort kapelletjes in de vorm van tempels om de offers te ontvangen.
De HEILIGE WEG met bestrating uit de Romeinse periode voert naar de tempel van Apollo omgeven door votieven.
De gevonden restanten
Er is niet veel overgebleven van de tempel. Slechts de vloer en zes pilaren in de zuidoosthoek van de tempel zijn nog zichtbaar en staan overeind. Hierdoor kan men wel goed de indeling van de tempel zien. Doordat de tempel bijna helemaal vergaan is, zijn er geen beeldhouwwerken, hetzij uit het tympanon, hetzij uit de fries of de metopen, over.
Bouwstijl
De tempel is in Dorische stijl gebouwd. Dit is te zien aan de brede zuilen, aan het kapiteel dat niet versierd is, aan het architraaf dat zonder strepen is en aan de fries, dat is onderverdeeld in triglyphen en metopen.
In het voorportaal stond een beeld van Homerus. De inscripties herinneren aan de geboden van de Wijzen van de Griekse wereld;
“Ken uzelf Duld en onthoud u, Alles met mate".De cella in het midden van de tempel was voorzien van altaren en standbeelden. Daar achter de cryote, waar de Pythia in de holte van een grot zat, vlak bij de heilige Omphalos en het graf van Dionysos.
De omphalos of navelsteen (omphalos is Grieks voor navel) was een ronde steen in Delphi, die naar opvatting van de Oude Grieken het middelpunt van de aarde aangaf. Op de steen is het woord "ge" (Grieks: Gaia; Aarde; naam van de godin van de Aarde) gegrift.
HET THEATER
Het theater dateert uit de 4e eeuw en verbouwd door de Romeinen twee eeuwen later.
De 35 rijen boden plaats aan vijfduizend bezoekers. DE eerste rij waren bestemd voor de priesters en de notabelen.
Het theater in het oude Griekenland wordt gezien als het begin en de basis van de westerse theatergeschiedenis. In het oude Griekenland was theater één van de belangrijke zaken in het dagelijks leven. Vanaf circa 500 v.Chr. werden in Athene toneelwedstrijden gehouden. Deze maakten onverbrekelijk deel uit van de Grote Dionysia. Alle deelnemende dichters moesten vooraf een serie van vier stukken (tetralogie) indienen: een trilogie van tragedies, gevolgd door een saterspel. De voorstellingen duurden meerdere uren en werden in het daglicht gehouden. Enkel een klein aantal van de toneelteksten uit het oude Griekenland is bewaard gebleven.
Toneelschrijvers Aischylos, Sophokles, Euripides en Aristophanes werden door critici van latere tijden en historici als meest invloedrijk beschouwd.
De tragedies hadden meestal niet meer dan drie, mannelijke, spelers die de verschillende rollen speelden met behulp van maskers. Op het toneel bevond zich het grootste deel van de tijd ook een koor welke in unisono sprak of zong. Voor zover bekend werden de stukken slechts een- maal gespeeld, tijdens het festival.
De maskers die werden gedragen waren groot en kleurrijk en zware kledij en schoeisel met dikke zolen. Dit deed de acteurs groter lijken, zodat de toeschouwers achterin het theater hen beter konden zien
Het theatergebouw (delen van een Grieks theater)
De oude Grieken kenden enkel openluchttheaters. Die openluchttheaters hadden een perfecte akoestiek, die op natuurlijke wijze verkregen werd door de theaters op akoestische plaatsen te bouwen, zoals een dal.
Théatron [afgeleid van het Griekse werkwoord theásthai = toekijken]: rijen zitplaatsen in een halfrond, met vooraan erezetels voor priesters, hoogwaardigheidsbekleders en oudstrijders
·Orchèstra [afgeleid van het Griekse werkwoord orcheisthai = dansen]: cirkelvormige vloer waar het koor zingt en danst, in het midden de thymele, een klein (wierook)altaartje ter ere van Dionysos)
Sskene: berghok / verkleedruimte, met proskenion, een podium waar de acteurs optreden; de wand kan dienst doen als achtergronddecor (met verplaatsbare panelen)
Parodoi, toegangswegen links en rechts (voor publiek én acteurs)
HET STADION.
Het stadion ligt in de naaldbossen op het hoogste punt van de opgravingen. Het is gebouwd in de 3e eeuw., had rijen van aarde ondersteund door een veelhoekige muur. In de 2e eeuw n.C. zorgde Herodes Atticus voor stenen rijen en een monumentale poort waarvan de zuilen gedeeltelijk gerestaureerd werden oostelijk uiteinde van de piste. Op de rijen konden tot 6500 toeschouwers plaats nemen.
De Pythische spelen maakten vanaf nu deel uit van de periodos en werden om de vier jaar gehouden in de zomer, telkens in het derde jaar van een olympiade. Ook na de invoering van sportwedstrijden bleven de muzische disciplines het belangrijkst. Zij kwamen eerst in het programma:
- dag 1: religieuze plechtigheden (een offer, een opvoering van de mythische strijd tussen Apollo en Python en een processie)
- dag 2: een groot banket
- dag 3: muzische wedstrijden
- dag 4: atletiekwedstrijden
- dag 5: paardenrennen
De winnaars kregen als prijs oorspronkelijk een laurierkrans en later appels. De Pythische spelen hadden door hun prominente plaats in de periodos een voorbeeldfunctie voor andere spelen. Vanaf 300 v.C. werden er in andere steden iso-Pythische spelen georganiseerd.
Tegen het einde van de ochtend vleiden we ons neer voor een kleine rustpauze op het terras van het museum om wat te drinken en overweldigd door alles we in Delphi gezien en gehoord hadden te verwerken.
Daarna stond de bus klaar voor de mooie tocht langs de Golf van Korinthe over de Nieuwe brug richting Olympia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
